Sunday 31 October 2010

Αναγνώστης: Ανοιχτή επιστολή στο troktiko

31 October 2010

Ποτέ δεν ήμουν καλός στα λόγια. Ποτέ δεν κατάφερα να εκφράσω πραγματικά με λέξεις ότι ήθελα να πως και το πιθανότερο είναι πως ούτε και τώρα θα το καταφέρω αλλά θα κάνω μια προσπάθεια.
Το troktiko χάθηκε πάνω που είχε αρχίσει να αφυπνίζεται ο κόσμος, πάνω που είχα αρχίσει να ξυπνάω κι εγώ από τον λήθαργο που κοιμάμαστε οι περισσότεροι από τη μέρα που γεννιόμαστε.

                  ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΙΟΛΙΑΣ
                 Δημοσιογράφος-Blogger
                  Εκτελέστηκε  19-7-2010



Ο θάνατος του Σωκράτη Γκιόλια θα μπορούσε να ήταν μια πολύ καλή δικαιολογία του κλεισίματος του troktiko αν πίσω από το troktiko κρυβόταν μόνο ένας άνθρωπος.
Αλλά, δεν είναι έτσι. Πίσω από το troktiko υπάρχαν πολλοί, με αρχηγό ίσως τον Σ. Γκιόλια. Πολλοί, που κάτω από την καθοδήγησή του -και μαζί με τον κόσμο που το εμπιστεύτηκε για την ενημέρωση του- έκαναν το troktiko παγκόσμιο μέσο αφύπνισης ενάντια σε όλα τα κακώς κείμενα.
Αν με τον θάνατο του Σ. Γκιόλια όλοι όσοι υπήρχαν πίσω από το troktiko τα παράτησαν -γιατί αυτό έγινε- σημαίνει πως μόνο ΕΝΑΣ ανθρωπος σε όλη τη χώρα είχε το σθένος και τη δύναμη να προσπαθεί να αφυπνίσει έναν κοιμισμένο λαό, ο Σ. Γκιόλιας. Όλοι οι υπόλοιποι αποδείχτηκαν απλώς πρόβατα που μόλις πέθανε ο βοσκός κρύφτηκαν στο μαντρί για να μην τα φάει ο κακός ο λύκος.
Αν πράγματι είναι έτσι τα πράγματα, τότε μας αξίζει -και σας αξίζει, πρώην τρωκτικά- το "Καληνύχτα Ελλάδα" που γράφτηκε ως τελευταία ανάρτηση στο troktiko μετά το θάνατο του Σ. Γκιόλια.
Υποθέτω πως πολλοί από εσάς είστε εκκολαπτόμενοι δημοσιογράφοι ή και ίσως, ήδη πετυχημένοι δημοσιογράφοι που ο Σ. Γκιόλιας σας είχε μεταδώσει το όραμα του για μια χώρα απαλλαγμένη από τη διαφθορά και τη σήψη, για μια χώρα όπου οι πολίτες σκέφτονται -όχι τον εαυτούλη τους αλλά- το σύνολο. Μια χώρα όπου οι κακοί τιμωρούνται και οι καλοί ανταμείβονται. Μια χώρα που δεν αξίζει μόνο για το παρελθόν της αλλά και για το παρόν και το μέλλον της. Μια χώρα που να μπορούν να ζήσουν τα παιδιά μας.
Αλήθεια σας το λέω, είμαι 35 χρονών, και έχω χάσει πλέον κάθε ελπίδα για το μέλλον, το δικό μου, της γυναίκας μου, του παιδιού μου.
Αυτή η ελπίδα ζωντάνεψε μέσα μου όταν άρχισα να ενημερώνομαι από το troktiko. Μου έκανε εντύπωση το θάρρος και το θράσος των ανθρώπων πίσω από αυτό που- χωρίς φόβο- αποκάλυπταν σκάνδαλα και κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας και έκανε ένα λαό να ξυπνάει. Ναι, μπορεί όσο διάστημα διάβαζα το troktiko να ήμουν κρυφο-επαναστάτης, επαναστάτης του πληκτρολογίου, για να πω την αλήθεια αλλά, και οι επαναστάτες αυτοί όταν δουν ότι είναι πολλοί ξεσηκώνονται και βγαίνουν έξω. Ήμουν έτοιμος να το κάνω αυτό το βήμα, αλήθεια, αλλά την ελπίδα για κάτι καινούριο μου την στέρησε το κλείσιμο του troktiko. Κατάλαβα πως μάλλον επαναστάτες του πληκτρολογίου ήταν όλοι πίσω από αυτό, όλοι εκτός από ΕΝΑΝ.
Το παιδί μου θα μεγαλώσει σε μια χαμένη χώρα, χωρίς παιδεία, χωρίς θρησκεία, χωρίς ιστορία, χωρίς παρόν, χωρίς μέλλον. Και, αν είναι τυχερό, θα φύγει να ζήσει κάπου στο εξωτερικό. Γιατί πλέον η Ελλάδα δεν είναι χώρα μόνιμης διαμονής, αλλά χώρα διακοπών και ξεγνοισιάς. Χώρα που κανένας δεν ενδιαφέρεται για τίποτε αλλό εκτός από το να περνάει καλά.
Και αυτό γιατί το μόνο αντικειμενικό μέσο πληροφόρησης -και εξέγερσης- ενός λαού υπό κατοχή, έκλεισε. Έκλεισε τόσο βιαστικά που όλοι αναρρωτιούνταν τι έγινε. Τι ήταν αυτό που οδήγησε σε αυτήν την απόφαση; Τι σας φόβησε τόσο πολύ; Τι έγινε ρε παιδιά;
Τι μας λέει η ιστορία για μια αντίστοιχη περίπτωση;
Τι έκανε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες όταν κλήθηκε να πολεμήσει τους Πέρσες (κάντε την αντιστοίχιση μόνοι σας, νομίζω καταλαβαίνετε); Προδόθηκε, από τον Εφιάλτη (υποθέτω πως θα έχετε κι εσείς κάποιον που σας πρόδωσε) και παγιδεύτηκε. Δεν το έβαλε όμως κάτω. Πολέμησε και πέθανε μαζί με τους συντρόφους του. Ναι, πέθανε. Ο θάνατός του όμως ξύπνησε τους υπόλοιπους Έλληνες που στη Μάχη του Μαραθώνα έκαναν τους Πέρσες να μετανιώσουν πικρά.
Εσείς γιατί το βάλατε κάτω, ρε παιδιά; Δε θέλετε να κάνουμε να μετανιώσουν πικρά όλοι αυτοί που μας πικραίνουν κάθε μέρα;
Αν θέλετε, αν έχετε το θάρρος και το θράσος, ΞΑΝΑΖΩΝΤΑΝΕΨΤΕ το troktiko. Καταλάβετέ το, δεν είναι το troktiko που δυναμώνει και αφυπνίζει τους ΈΛΛΗΝΕΣ, εσείς είστε.
Το troktiko είναι το βαρέλι με το μπαρούτι, όλοι εμείς είμαστε βόμβες που περιμένουμε την έκρηξη για να εκραγούμε κι εμείς. Εσείς όμως είστε το φυτίλι που θα κάνει το βαρέλι με το μπαρούτι να εκραγεί. Χωρίς εσάς έκρηξη δεν θα υπάρξει.
ΑΝ θέλετε, επιστρέψτε.
Βαρέθηκα τα δήθεν "ενημερωτικά" blog τύπου "tro-ma-ktiko" που πλουτίζουν σε βάρος μας.

No comments:

Post a Comment